آرمان تبریز-یادداشت/ جواد راستی پژوهشگر ارشد اقتصاد سیاسی توسعه ؛ برسدبه دست آقای استاندار، رئیس دانشگاه علوم پزشکی تبریز و نمایندگان مردم شریف و فهیم تبریز در مجلس شورای اسلامی
چرا در خرید دستگاه رادیوتراپی برای شهر و استان مان این اندازه کوتاهی شده است؟
حضرت امام حسین ( ع ) می فرماید: آن کس که بشنود کسی مسلمانان را به یاری می طلبد و پاسخش ندهد ، مسلمان نیست.
بیماری سرطان ، جزو بیماری های خطرناکی هست که امروزه به صورت نسبتاً نگران کننده ای در حال شیوع هست و طبق نظر کارشناسان مطلع، در چند سال آینده با سونامی سرطان مواجه خواهیم شد.
بنده به عنوان فردی که از سال ۱۳۹۴ با این بیماری درگیر هستم و اخیراً نیز به دلیل عود کردن آن مجبور هستم تا مرحله ای جدید از درمان را با استفاده از دستگاه رادیوتراپی طی کنم ، ولی مشکل اساسی که این روزها متوجه شده ام ، کمبود شدید دستگاه رادیوتراپی در شهر تبریز و استان مان هست.در حال حاضر یک دستگاه در بیمارستان شهید مدنی وجود دارد که به علت قدیمی بودن ، مدام خراب بوده از طرفی به علت پائین بودن هزینه های درمان ، نوبت دهی آن برای شروع درمان چند ماه طول می کشد و معلوم نیست که در این چند ماه انتظار ، وضعیت بیمار به چه شکلی خواهد شد !!!؟
و یک دستگاه هم در بیمارستان بین المللی ولیعصر ( عج ) وجود دارد که لازم می دانم تقدیر و تشکر ویژه ای داشته باشم از تمام عزیزانی که همت کرده و این دستگاه را در بیمارستان مستقر کرده اند و توانسته اند بخشی از مشکلات بیماران مبتلا به کانسر (سرطان) را حل کنند.
مشکل اصلی و راهبردی که اینجا وجود دارد ، خطای بزرگ و نابشخودنی هست که در طول این سالها از دستگاه رادیو تراپی به تعداد کافی خریداری نشده است.
یک طرف سخن و گلایه تلخ و آزاردهنده بنده با آقایان پزشکیان ، فرهنگی ، سعیدی ، بیمقدار و بیگی هست ، بدون تردید تک تک آنان در جریان این مشکل مهم و حیاتی شهرمان هستند و شاید نسبت به این غفلت بزرگ و نابخشودنی احساس گناهی هم کرده باشند و شاید عذاب وجدانی هم گرفته باشند ، چرا که فقط خدا می داند که در طی این سالها چند هزار نفر به دلیل کمبود شدید این دستگاه در شهر و استان مان و تأخیر زمانی در درمان ، جان خود را از دست داده اند.
جای بسی تعجب و تاثّر شدید هست که نمایندگان ما که اتفاقاً خود را نمایندگانی مؤمن ، دلسوز ، مردمی و دردآشنا می دانند نسبت به این موضوع به این مهمی و حیاتی شهرمان هیچ واکنشی نشان نمی دهند و هیچ اهمیتی نمی دهند.
به خداوند بزرگ قسم می خورم که درد من ، درد شخصی نیست و شخصاً هیچ نگرانی از دردهای جانکاه و مرگ هم ندارم. دردِ من ، درد کودکان معصوم ، دردِ دختران و پسرانِ جوان نگران و مضطرب و دردِ پیرزنان و پیرمردان خسته و رنجوری هست که به امید درمان از روستاها و شهرهای استان های آذربایجانشرقی ، اردبیل و کشور آذربایجان به تبریز می آیند و باید ماه ها در نوبت باشند و بعد از کلی انتظار ، بخواهند با دستگاه های کهنه و قدیمی درمان شوند.
بدون تردید هیچ کس نمی تواند ادعا کند که خود و خانواده اش ، مصون از این بیماری سخت و خطرناک هست و از طرفی فراموش نکنیم که طبق نظر کارشناسان مطلع در چند سال آینده با سونامی سرطان مواجه خواهیم شد.
پس باید تک تک ما از همین امروز مطالبه کنیم و از مدیران استانی ، رئیس دانشگاه علوم پزشکی و نمایندگان مجلس به صورت جدی و مصرّانه بخواهیم که هر چه سریعتر دستگاه های جدید ( به هر شکل ممکن ) به تعداد کافی خریداری شده و راه اندازی شوند.
مردم شریف و فرهیخته تبریز حق دارند از مدیران و نمایندگان خود بپرسند ، چرا این همه کوتاهی ؟ چرا این همه غفلت ؟ و از همه مهمتر چرا این همه بی تفاوتی ؟ و از آنها بپرسند برای جبران این خسارت بزرگ چه کرده اند و یا اصلاً چه خواهند کرد ؟
لازم می دانم از تک تک همشهریان عاجزانه تقاضا کنم ، بیائیم لطفی به نمایندگان فعلی بکنیم و فارغ از هرگونه تعلق خاطر و به دور از هرگونه دسته بندی های سیاسی ، با تجدید نظر اساسی و راهبردی در انتخابات مجلس آینده به آنها اجازه دهیم تا دوران بازنشستگی ، پیری ، سالخوردگی و از همه مهمتر بی تفاوتی و بی خیالی شان را بیشتر در کنار خانواده و نوه هایشان باشند و از همه مهمتر زمینه را برای ورود نیروهای انقلابی تر ( به معنای واقعی ) ، جوان تر ، باانگیزه تر و از همه مهم تر پاسخگوتر و دغدغه مندتر به مطالبات و نیازهای مردم ، به مجلس فراهم کنیم.
البته در این مجال ، گلایه ویژه ای از آقای دکتر مسعود پزشکیان دارم ، خوشبختانه تحصیلات ایشان پزشکی بوده و سالها رئیس دانشگاه علوم پزشکی تبریز بوده و یک دوره وزیر بهداشت بوده و الان نیز سالهاست که نماینده مجلس هستند ، قطعاً ایشان مطلع ترین فرد به نیازها و اولویت های درمان شهر و استان بودند و هستند و در این سالها هم از قدرت اجرائی بالائی برخوردار بودند باید حداقل به مردم شهرشان پاسخ دهند که چرا این اندازه کوتاهی کرده اند؟
چرا زمانی که بحث تحریم ها نبود و دلار قیمت پائینی داشت به تعداد مورد نیاز خریداری نکرده اند؟
حال هر بزرگواری که این متن را مطالعه کرد وظیفه شرعی و اخلاقی دارد تا این نیاز و این ضرورت درمان حیاتی را به گوش آقای استاندار ، نمایندگان محترم مردم در مجلس شورای اسلامی و ریاست محترم دانشگاه علوم پزشکی برساند و همه اهتمام و مطالبه جدی داشته باشیم تا در اولین فرصت ممکن از این دستگاه ها به تعداد کافی ( به هر شکل ممکن ) خریداری شود. جواد راستی ۰۹۱۴۱۰۱۹۸۳۹
