آرمان تبریز-شعر طنز حمید آرش‌آزاد
«آخیر چَرشنبه گلیر، ای وای، آمان، ای وای، آمان!
هامی دئییر: «فیشقا آلان، سنتور آلان، میز قان آلان»!
کارمند آیلیق آلیب، هم‌ده‌کی بایرام‌لیغینی
ییغی‌سان بیر یئره، بئش یوز تومن اوْلمور هئچ، اینان
بئش اوشاق، بیرده خانیم، بایراما پالتار دیله‌ییر
بیلمه‌ییرلر بو پولا، هئچ فاطی‌یا یوْخدور تومان
پوسته‌نین هر دنه‌سی یوز تومن اوْلموش تزه‌جه
آجیلین قیمتی یوْخسول‌لاری ائتمیش هراسان
قیرمیزی خیردا بالیق، اوچ‌مین اوْلوب، بلکه‌ده چوْخ
ساتیر آجیل‌له بالیق، هر کوچه‌ده اللی دوکان
چای‌دا یوْخدور دوروسو، ملّت آتیلسین بو گئجه
بئله چای‌دا آچیلان بخته، سالار فضله، سیچان
چایی بوْشلا، دؤزه‌ریک، بلکه یاغیش یاغدی بیر آز
تبریزه یاغسا یاغیش، «نیل» تک اوْلار هر خیابان
بعضی یئرلر یاناجاق اوْد دان آتیلسان، بونو بیل
بخت آچیلماز، سنه آنجاق توْخونار چوْخلو زیان
هئچینه نیّت ائدیب، سالما آچار، فال بیله‌سن
ملّت ایندی دانیشیر چوْخ باهالیق‌دان- زاد دان
گئجه تئز یات، داداشیم! بلکه یوخوندا گؤره‌سن
اوجوز ائتمیش، باها قیمت‌لری دؤولت عمی‌جان!
ایگنه آتسان یئره دوشمز خیاوان‌لاردا بوگون
باس- ها باس‌دیر، گؤروسن ووردو آیی، قاچدی قابان
ائل قیمیلدیر بو شولوق‌لوقدا قاریشقا کیمی، باخ
هامی ائیلیر تاماشا، یوْخ اؤزونه بیر زاد آلان
کیمسه‌نین یوْخدو بو گون‌لر حالی شال ساللاماغا
باخاسان، میرسیغینی ساللاییب هر قیز- اوْغلان
یوْخدو بیر زاد کی، شالا باغلایالار بایراملیق
حتّی شال ساللایانی ایندی ائدیرلر عُریان
آلتمیش ایل‌دیر کی، چیخیرسان جیزیغیندان، «آرش»
بللی‌دیر کی، سنی یوْل‌دان چیخاریبدیر شیطان
